Türk kahvesi benim için her zaman bir tutkuydu. Türk kahvesine olan merakım kahve fincanları toplama merakıma dönüştü. Zamanla kahve içmek kadar kahve sunumları benim için önem kazanmaya başladı ve evimde kendime ait kahve fincanlarım için köşe yaptım. Bu köşeme kahve değirmeni ve kahve dolabı da eklendi.

1920'li yıllara ait çok eski kahve dolabını Boşnak olan anne tarafından akrabamız Nuriye teyzem vermişti. O da artık kullanmadığı için eski eşyalarının bulunduğu yüklüğe kaldırmış. Benim koleksiyonumu görünce "kızım ilgini çeker belki" diyerek bana gösterdi. Nasıl ilgimi çekmez ki harika bir parçaydı benim için. Yıllardır kullanılmadığı için paslanmıştı. Sapı eğrilmişti. İyi bir bakım yaptırmalıydım. Evimde uzun süre paslı ve eğri sapıyla durdu. Geçen ay röportaj için kurumsal antika koleksiyon tedarikçisi Selami Tatlıcıbaşı'nı ziyaret ettim. Röportaj sonrası kahve dolabımdan bahsettim. Bakım için yardımcı olabileceğini söyledi.

Kahve kavurma dolabımın hazır olduğu haberini alınca Selami beyi tekrar ziyarete gittim. Kavurma dolabıma ne kadar güzel bir bakım yapıldığını görmek beni çok memnun etti. Selami beye teşekkür ettim ve kahve kavurma dolabım evimin köşesinde benim için çok değerli bir parça olarak yerini aldı.

Annem ve Nuriye teyzem kahve kavurma dolabını nasıl kullandıklarını şöyle anlatmışlardı:

Kahve dolabı mangalın üstüne yerleştirip, yavaş yavaş döndürülmeye başlayınca mangalın başında toplanır sohbete başlarlarmış. Kahve kavruldukça mis gibi kavrulmuş kahve kokusuyla hem sohbet eder hem kahve kavrulurmuş. Kavrulma işi bittikten sonra, kahve değirmenin de çekme işi başlarmış. Kahve değirmende çekilen tazecik kahveler mutlaka mangal ateşinde pişirilir, afiyetle içilirmiş. Ben evimde kahve kavurmasam da bir kahve serüveni yaşamak için tüm malzemem hazır. Belki önümüzdeki günlerde arkadaşlarımla kahve çekirdeği ile kahve kavurma partisi düzenleriz