“Proje Sergisi” isimli sergi açılışı müzik dinletisi eşliğinde yoğun bir katılımla gerçekleşti.

Moda Tasarımı, Kuyumculuk, Seramik ve Cam Teknolojisi öğrencilerinin ürünlerinden oluşan karma sergide Seramik Bölümü öğrencilerinden Özlem Özkara serginin temasının “Düğünümüz Var” olduğunu söyledi ve sergideki eserleri hakkında şu bilgileri verdi;

Düğün deyince bir de okulumuz geleneksel el sanatları çalışmaları yaparak sahip çıktığı için benim de aklıma ilk gelen danteller oldu. Seramik çalışmalarımı dantelli mendiller yaparak bunları panolara yapıştırıp bir dantel mendil serisi oluşturdum. Oldukça ilgi gördü ve ziyarete gelen çoğu sanatsever misafirim; " Özlem sen seramik bölümünde değil miydin? Nakış Bölümüne de mi gittin" sorusu ne kadar doğru yolda olduğumu amacıma ulaştığımı gösterdi.

2.seri çalışmam ise, küplere dantel teması uygulayıp değişik bir form yaratmaktı. Tornada 3 tane küp yapıp ,üzerine yine menemen çamurundan dantel motifleri yaparak çalıştığım küplerle bütünledim, dedi.

Özkara, 2 sene sürecek İzmir Olgunlaşma Enstitüsü Seramik Bölümüne giriş hikayesini şu sözlerle anlattı;

50 yaşında geçmişe dayanan seramik aşkı sevdamı, ani bir kararla 2 sene sürecek Seramik okuyarak taçlandırmaya karar verdim. Mülakatla alındık, mülakatı geçtim, Otizmli bir kızım var. Okulum açıldı. Otizmli olan kızımın okulu 2 ay sonra açılacaktı. Net açılıp açılmayacağı belli de değildi. Yüzümü ellerimin arasına alıp okulun bahçesinde kara kara ne yapabilirim diye düşünürken, sadece kadınlardan oluşan bir sosyal medya grubum aklıma geldi. Hemen oradaki kadınlara durumumu anlatıp, okulumun bahçesinde benim gözetimimde kızım Yaren’e kim refakat edebilir bir süre diye bir post açtım. Acil yardım talebinde bulundum. İyi ki de bulunmuşum. O an için hiç tanımadığım yaklaşık 10 tatlı kadın, dönüşümlü okulumun bahçesinde kızıma refakat ederek bir kaç ayı tamamlayıp okul sürecimi başlatarak bana destek oldular. Zor ve çok meşakkatliydi benim için, otizmli bir çocukla 50 yaşında öğrenci olmak!

Çünkü çamur fizik olarak da çok yoran bir sanat dalıydı. Sabah kızımla evden çıkıyor, dönüşte çoğu zaman bir yerden kızımın servisine yetişip eve geçiyordum. Ama bir sene sonra çıkışa yetişemedim. Yine çevremdeki Yaren’in tatlı teyzeleri devreye girip onlar refakat ederek beni bu zorlu 2 seneyi bitirmem de desteklerini sürdürdüler.

Bu sergi benim için çok daha anlamlıydı bu yüzden. Herkes bir kişilik emek harcarken ben kızımla 10 kişilik emek harcayarak şükür ki tamamlayıp bu yılsonu sergimizi gerçekleştirdim. Tüm zorluklara rağmen bir an olsun vazgeçmek aklıma bile gelmedi. Bundan sonraki planım, hem özel çocuklara seramiği sevdirmek, belki de meslek edinmelerini sağlamak. Çünkü çamur hem sakinleştirir hem kaba motor becerilerini geliştirir. Yani başlı başına bir nevi terapi.

Bu okula başlarken “KADER GAYRETE AŞIKTIR” sloganıyla başladım. Ama mucize de yaratamam, süper güçleri olan bir kahraman da değilim diyordum. Otizmli bir evladım kızım Yaren ile gerçekten mucizeyi başardım. 2 yıllık mücadelem benim mucizem.

“Şimdi güzel yeni projelerim için mücadelem başlıyor. Başarı hikayemin genç nesillere örnek olacağını umuyorum” diye konuştu.